Η έκθεση του Γιώργου Τσακίρη στη Roma Gallery

Η ROMA GALLERY παρουσιάζει την Πέμπτη, 30 Σεπτεμβρίου 2021, την ατομική έκθεση του Γιώργου Τσακίρη με τίτλο «Ο ήχος του Σαρακίου». Η έκθεση, σε επιμέλεια του Ντένη Ζαχαρόπουλου, περιλαμβάνει το κεντρικό έργο του Γ. Τσακίρη με τίτλο «Σαράκι» (1990-2004), καθώς και άλλα αναδρομικά του έργα της περιόδου 1973 έως και σήμερα. Με τα έργα του προκαλεί τον θεατή να χρησιμοποιήσει πέραν της όρασης και την ακοή και την αφή, προκειμένου να έρθει σε επαφή με φαινόμενα που εξιστορούν την ζωντανή εμπειρία μιας σχέσης ζωής και θανάτου, όπως αυτή ανάμεσα στο ξύλο και στο σαράκι. Χρησιμοποιώντας οργανική και βιολογική ύλη, εκείνο που προτείνει ο καλλιτέχνης είναι μια ιδιαίτερη σχέση της τέχνης με την φύση, με το έργο να αποτελεί ζωντανή παρουσία και όχι ένα τεχνητό θέαμα.

Ο Γιώργος Τσακίρης γεννήθηκε στα Γιαννιτσά το 1955. Στο ενεργητικό του καταγράφονται περισσότερες από δεκαέξι ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και την Ιταλία, ενώ οι συμμετοχές του σε ομαδικές στην Ελλάδα και το εξωτερικό υπερβαίνουν τις εικοσιπέντε. Ανάμεσα στα άλλα συμμετείχε στον Ευρωπαϊκό Πολυδαίδαλο (1993) στα Χανιά, στη XIX Biennale Αλεξανδρείας το 1997, στην Athens by art (2004) κ.ά. Έχει επίσης αποσπάσει το Ειδικό βραβείο ζωγραφικής Santa Croce στη Φλωρεντία το 1987 και το 1982, καθώς και το Πρώτο βραβείο χαρακτικής στη Βιλαμάνια το 1981. Ενώ έργα του βρίσκονται στο Μουσείο Βορρέ, σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα, Ιταλία, Γερμανία, Γαλλία και Αμερική. Στα ζωγραφικά και τα χαρακτικά του έργα μέχρι το 1980 εμφανής είναι η επιρροή που δέχθηκε από τη ζωγραφική του Francis Bacon, ενώ αριθμοί και μαθηματικά σύμβολα, στοιχεία ελληνικής και λατινικής γραφής, που σχηματίζουν λέξεις και φράσεις, ενσωματώνονται στις συνθέσεις. Τα πρώτα χρόνια γύρω στο 1980 σηματοδοτούν και την οριστική μετάβαση του Τσακίρη σε τρισδιάστατες κατασκευές. Οι περισσότερες έχουν τοτεμική μορφή και η τοποθέτησή τους στο χώρο δημιουργεί την αίσθηση μιας τέχνης που βρίσκεται εγγύτερα στην τελετουργία. Ενώ στη δεκαετία του 1990, ζωντανοί οργανισμοί παρουσιάζονται μπροστά στους θεατές, σε τεχνητά οικοσυστήματα που δημιουργεί ο Τσακίρης στους εκθεσιακούς χώρους. Αυτή τη φορά η τέχνη δεν μεταφέρεται στο ύπαιθρο, αλλά οι φυσικές λειτουργίες εγκαθίστανται στον εκθεσιακό χώρο.