Το βασικό γνώρισμα αυτών των έργων
είναι η έντονη φασματικότητα, αλλά και μια αναπάντεχη ζωγραφικότητα.
Πρόκειται για μια έτοιμη (readymade) ζωγραφική η οποία διαμορφώνεται
εντελώς τυχαία και απρογραμμάτιστα – κι αυτό είναι που κινεί το
ενδιαφέρον του καλλιτέχνη ώστε να την καταγράψει και να την
οικειοποιηθεί. Στο δίπτυχο «Windows ΜΕΧΧ» ο Κατζουράκης αποτυπώνει την
ίδια εικόνα σε διαφορετικές αποχρώσεις του μωβ. Τα δίδυμα «παράθυρα»
καλύπτονται από κυματοειδείς φόρμες τόσο άψογα εκτελεσμένες που νομίζεις
ότι έχουν βγει από το χέρι ενός έμπειρου αφαιρετικού ζωγράφου. Κι εδώ
το φως, πιο διακριτικό σε σχέση με τα τρία μεγάλα φωτεινά κουτιά,
ενισχύει τη ζωγραφική διάσταση της εικόνας ζωντανεύοντας τα χρώματα.